On the road...

22-01-2014 (20.44) 
Lieve allemaal,
Jullie hebben even niks van ons gehoord, omdat wij de afgelopen 3 dagen aan het rijden zijn geweest en, net als vanavond, op een camping sliepen (of op de ferry, maar dat komt straks nog...).

19-01 hebben we de auto opgehaald, zoals afgesproken, bij Albany busstation, een half uur boven Auckland. Het was nog een hele onderneming om met de backpacks+ ortliebs+ nog wat losse plastic tassen, een half uur naar de bus gelopen. Maar het is gelukt en we vonden onszelf een beetje valsspelen, niet de 'echte' backpackers, omdat wij gewoon alle spullen achterin de auto konden gooien. Bij het busstation werden we nog keihard uitgelachen door wat buschauffeurs die het maar idioot vonden dat we zoveel bagage bij ons hadden (1 van hen ging immers op zijn +/- 70e nog de Himalaya in). Maar goed, de auto dus opgehaald, dat ging allemaal vlekkeloos. Het eerste half uur linksrijden was een HEL, vooral voor Bou ben ik bang, die mij er heel goed doorheen heeft geholpen.

Na een poosje was ik wel gewend en zo reden we naar het National Park (Tongariro, Wahakapapa Village, Wahakapapa holiday park = camping). Hier heeft Bou razendsnel de tent opgezet voor het donker (mooie tent, erg blij mee). Toen hebben we nog wat van ons vers ingeslagen blikvoer gekookt in de gezamenlijke kookruimte (best gezellig, zo spreek je nog wat mensen). Daarna, net toen we naar bed wilden gaan, ging plotseling het luchtalarm af (sommigen van jullie weten hoe leuk ik dit altijd vind, ahum  niet dus...). Iedereen op de camping kwam z'n tentje of camper uit en niemand wist hoe of wat. Het was toch lichtelijk zorgwekkend, aangezien we aan de voet van een, nog actieve, vulkaan stonden met ons tentje. Enkele mede-kampeerders hadden rondgevraagd en het bleek een oefening van de lokale brandweer te zijn, dus niks aan de hand, gelukkig! Eerste nacht kamperen ging goed, al was het kouder dan verwacht.

De dag erna, 20-01, hebben we een wandeling in het National Park gemaakt naar watervallen en als einddoel de Lower en Upper Tama lakes (meer dan 17km klimmen en dalen, 6.5 uur over gedaan). Het hoogste punt waar we waren was 1.450m. hoog en op dat punt stonden we oog in oog met 'Mount Doom' van de Lord of the Rings films (oftewel de vulkaan). Achter ons zagen we bergen met eeuwige sneeuw. 1 woord: indrukwekkend, prachtig, machtig...oke 1 woord is niet genoeg om het te beschrijven. De lakes waren prachtig blauw en helder. Op de terugweg kregen we wat regen, maar niet echt storend. Na die dag waren we echt moe, dus lekker in een hotel vlakbij de camping gegeten en vroeg naar bed gegaan (met dikke kleding dus heerlijk geslapen).

Gisteren, 21-01, hebben we voornamelijk in de auto gezeten om bij de ferry te komen die van het Noorder-(Wellington), naar het Zuider-(Picton)eiland vaart. Omdat we te kort van tevoren geboekt hadden, moesten we om 02.30 met de ferry... We hebben dus in Wellington nog even wat gegeten en zijn toen in de auto gaan slapen tot 01.00, toen we in mochten checken. Toen duurde het dus nog lang voor we eindelijk vertrokken (03.00).

Om 06.00 kwamen we aan in Picton. We hadden weinig geslapen, maar wilden toch zoveel mogelijk afstand afleggen, dus zijn we door gaan rijden. Onderweg een paar keer gestopt om te ontbijten op een strand waar niemand anders was, en om naar een (nieuw-zeelandse-bont-)zeehondenkolonie te kijken in Ohau. En verderop lagen ze gewoon op de parkeerplaats en kon je ze bijna aaien (zo lief en knuffelig)! In die plaats ben ik even gaan slapen in de auto, terwijl Bou een hengeltje uitgooide. Daarna weer verder gereden naar Hanmer Springs, alwaar we een camping hebben gevonden, tent opgezet, auto opgeruimd, en hier zijn we.

Dit was een lang verhaal, maar ik weet niet wanneer we weer tijd hebben om te schrijven. Morgen trekken we verder naar het zuiden, we doen er vermoedelijk nog 2 dagen over om in Bluff te komen (zuidelijkste puntje zuidereiland).

Hopelijk gaat met jullie alles goed!!!

Veel liefs, Bou en Leen